บทที่ 161 แกล้งตาย

ในใจของไพลินร้อนรุ่มไปด้วยความอิจฉา เมื่อวานเขายังจะหมั้นกับตัวเองอยู่เลย แต่วันนี้กลับมาถ่านไฟเก่าคุกับทิพย์พารักษ์อีกแล้ว

เมื่อเห็นท่าทางของเขา ไพลินก็เบ้ปาก “จมน้ำอยู่นานขนาดนั้น ก็คงจมน้ำตายไปนานแล้วสิ ถึงหาอะไรไม่เจอเลย”

“หุบปาก!” อัศวินไม่อยากฟังเธอพูดเรื่องพวกนี้ เขาหลับตาลงอย่างหนักอึ้ง

ไพลิ...